Tarihin bize öğrettiği bir şey varsa, ölmek için çok korkunç yöntemlerin olduğu. Hepimiz zamanımız geldiğinde ölümün mümkün olduğunca hızlı ve ağrısız olacağını düşünmekten hoşlanıyoruz. Ne yazık ki, bu tarihteki ölümlerden bazıları için söylenemez. Bu trajik kurbanların bazıları hayatlarında büyük bir başarı elde etseler de, şimdi çoğunlukla ölümlerinin ürkütücü olması sebebiyle hatırlanıyorlar.
Bu Yazımızda Neler Var:
10. Phalaris’in Brazen Boğası (MÖ 570 – MÖ 554)
Phalaris, MÖ 570 ila 554 yılları arasında Sicilya, Akragas’ın zalim diktatörüydü. Hükümdarı memnun etmek için yapılan bir girişimde, Perillos adında bir bronz yapımcı Brazen Bull adlı bir işkence aleti yarattı. Süslü boğa bronzdan yapılmış ve bir tarafında bir kapı ile içi tamamen oyuk yapılmıştır. Kurban boğanın içine kilitlendiğinde altına ateş yakıldı, böylece bronz boğa hızla ısındı ve içeride sıkışan kişiyi pişirdi.
Perillos, boğanın kafasının içine, kurbanın çığlıklarını azgın bir boğa sesi gibi duymak için özel tüpler inşa etti. Hızlı bir şekilde ateş yakıldı ve Pharalis onu çıkarana (cesedinin bronzu mahvetmesini istemiyordu) ve daha sonra bir uçurumdan atılana kadar işkence gördü. Bununla birlikte, Pharalis, Telemachus liderliğindeki bir ayaklanma tarafından devrildiğinde, eski Akragas hükümdarı da boğa içinde canlı olarak kavruldu.
9. David Douglas (1799-1834)
David Douglas, 19. yüzyılın başlarında bitki avcılığı seferlerinde Amerika’ya seyahat eden bir İskoç kaşif ve botanikçiydi. Kanada Kayalık Dağları’ndaki Brown Dağı’nın zirvesine ulaştığını iddia eden Kuzey Amerika’daki ilk dağcılardan biri olduğu iddia edildi. Ancak, botanikçinin mirası ve başarıları, ölümünün talihsiz ve gizemli doğası tarafından gölgede bırakıldı.
1834’te Hawaii’deki Mauna Kea’da bir patika boyunca yürürken Douglas, sığırları yakalamak için kazılmış bir tuzak çukuruna düştü. Bir boğanın zaten çukurda olup olmadığı veya daha sonra bir tanesinin düştüğü bilinmemektedir, ancak Douglas’ın kalıntıları bulunduğunda kıyafetleri yırtılmış, vücudu parçalanmış ve başı ölümcül yaralarla kaplanmıştı.
Boğa, sonraki otopsi ve soruşturma sırasında resmi olarak ölümden sorumlu tutuldu, ancak bazıları Douglas’ın adada yaşayan ve onu ya kasıtlı olarak çukura götüren ya da baltayla bir boğa tarafından yapılmış gibi yaralara sebep olan bir İngiliz suçlu tarafından öldürüldüğüne inanıyor.
8. György Dózsa (1470-1514)
Tarih bize vatana ihanetin işkence ve idam edilmenin kesin bir sebebi olduğunu öğretti. Tabii ki, bir hükümdarı devirmeyi başarırsanız bu bir sorun değildir, ancak başarısız olanlar mümkün olan en kötü yollarla cezalandırılır. 1514’te krallığın soylularına karşı köylülerin isyanına öncülük eden Macar bir asker olan György Dózsa da böyleydi.
Devrim, sonunda güç kullanılarak bastırıldı ve Dózsa’nın yakalanmasıyla sonuçlandı. Dózsa’nın kafasına bir demir taç takıldı. Bir kişi elinde ısıtılmış demir bir asa ile bu tacı ısıtıyordu. Bu sadist işkence tekniğini izlemesi için kardeşi ve yandaşları da getirildiler. Cellatlar, Dózsa’nın kardeşini izlemeye zorlanırken Dózsa’yı üç parçaya ayırdı.
Daha sonra kırmızı sıcak pense kullanarak Dózsa’nın vücudunun bazı kısımlarını delip etini pişirdi. Günlerdir aç bırakılan isyancılara Dózsa’nın pişirilmiş organları ile ziyafet çekmeleri söylendi. İtaat etmeyenler olay yerinde idam edildi, böylece grubun geri kalan üyeleri emirleri hızla yerine getirdi ve eski liderleri ile ziyafet çekmeye başladı.
7. Münster İsyanı Liderleri (1536)
Münster İsyanı, 16. yüzyılda gerçekleşen bir başka başarısız darbe oldu. Protestan Reformu, 1520’lerde Almanya’nın her tarafına yayılırken, Anabaptist hareketi izleyen küçük bir radikal grup ortaya çıktı ve Münster şehrinde hükümeti devirdi. 1534–1535 Münster İsyanı, grup liderleri Bernhard Krechting, Bernhard Knipperdolling ve Jan van Leiden tarafından şehirde ‘yeni bir Kudüs’ inşa etme girişiminde bulundu.
İnancı olmayan, 1534’te özel mülkiyeti ortadan kaldıran, malların yeniden dağıtımını zorunlu kılan ve çokeşliliği yasallaştıran insüler bir komün yarattılar. Fanatikler şaşırtıcı bir şekilde (eski piskopos liderliğindeki) kuşatma girişimlerini 18 ay boyunca diri tutmayı başardılar, ancak sonunda şehir duvarları düştü ve liderler yakalandı. 1536 Ocak ayında, üç kişi halka açık işkence gördü ve kamu pazarında idam edildi. Bir direğe zincirlendiler ve vücutları sıcak demir maşalarla yırtılırken boyunlarına çivili boyunluklar taktılar.
İcracılar, insanları işkence boyunca canlı ve bilinçli tutmaya özen gösterirken bedenlerinden et koparmaları bir saat sürdü. Bu işkencenin arkasındaki fikir, bedenin katlandığı ağrının, ruhun yeniden doğması için yeterli olacağı ve böylece insanların ebedi bir cehenneme girmeyecekleri idi. Sonunda kalbe bir hançer saplanarak idam edildi ve cesetler St. Lambert’s Kilisesi’nin duvarlarından asılı kafeslere yerleştirildi. Cesetler uzun süre önce kaldırılsa da, kafesler hala bu güne kadar orada duruyor.
6. Genç Cato (MÖ 95 – MÖ 46)
Genç Cato, yaygın bir siyasi yolsuzluk döneminde ahlaki bütünlüğünü sevgiyle sağlayan bir Romalı devlet adamıydı. Cato, Cumhuriyetin sadık bir savunucusuydu ve iktidara yükselişi sırasında sık sık Julius Caesar ile çatıştı. Caesar’ın Pharsalus Savaşı’nda Pompey’i yenmesi ve ardından Roma diktatörü olarak atanması sonrasında Cato, Sezar’ın yönettiği bir Roma’da yaşamak yerine kendini öldürmeyi tercih ettiğini gösterdi.
M.Ö. 46’da, Cato kılıcını midesine sokarak kendini öldürmeye çalıştı. Ancak Cato’nun sakat bir eli vardı ve yere düşmeden önce sadece bir kez kendini bıçaklamayı başardı. Hizmetkarları, kanla kaplı yerde ve bağırsakları dışarı sarkmışken onu buldular ve hemen bir doktoru aradılar. Doktor görünüşe göre Cato’nun bağırsaklarını vücuduna geri doldurdu (kılıç tarafından delinmemişlerdi) ve yarayı dikti. Ancak, Cato bilincini geri kazandığında ve kurtarıldığını görünce derhal yarayı yırttı ve organlarını yeniden dışarı çıkardı. Kısa süre sonra öldü.
5. Saint Lawrence (225-258)
Birçok aziz, dini inançları yüzünden kendilerini şehit ettikleri için korkunç ve acımasız sonlarla karşılaştılar, ancak Saint Lawrence’ın ölümünün üstesinden gelmek zor. MS 257’de, Roma imparatoru Valerian, Hıristiyanlara Roma Tanrılarına ibadet etmelerini ya da unvanlarını ve mallarını kaybedeceklerini emreden bir yasa çıkardı. Daha fazla ret, sürgünün ve infazın yapılmasına yol açabilir ve sonuç olarak Papa II. Sixtus da dahil olmak üzere birçok tanınmış Hıristiyan meydan okudukları için idam edildi.
St Lawrence, bu süre zarfında öldürülen yedi yardımcı papazdan biriydi ve Roma’nın servetini ele geçirememesi için serveti fakirlere ve hastalara dağıtmak için kullandı. Bu Roma’nın valisini o kadar öfkelendirdi ki St Lawrence için korkunç bir infaz hazırladı. Öldürülebilmesi için kömürler tarafından ısıtılan büyük bir demir ızgaraya yerleştirildi. Günümüzde aşçıların ve şeflerin yemek pişirirken kullandıkları “Beni ters çevir, bu tarafta işim bitti!” sözleri St Lawrence tarafından kendisine işkence edilirken kullandığı sözlerdir.
4. İmparator Valerian (200-260)
İmparator Valerian Hristiyanlar tarafından büyük bir destek görüyordu. Roma ordusu Pers güçleri tarafından kolayca mağlup edildiği MS 260 yılında, Edessa Savaşı’nın feci sonuçlarından sonra Valerian, Sasani İmparatoru I.Şapur ile barış anlaşması imzalamaya çalıştı. Ancak kandırıldı ve Valerian bir savaş esiri olarak alındı. Aynı zamanda esir düşen tek Roma imparatoru oldu.
Valerian’ın Shapur tarafından bir köle gibi muamele gördüğü ve Fars kralı için bir tabure olarak hareket etmeye zorlanarak rutin bir şekilde aşağılandığı söylendi. Bu döneme ait yazılar, Shapur’un nihayet esirinden yorulduğunda onu erimiş altın içmeye zorladığını belirtiyor. Kediotu ile daha sonra derisi kaplanmış, gövdesi gübre ve saman ile doldurulmuş ve Shapur’un tapınaklarından birinde bir kupa olarak sergilenmiştir.
3. II. Edward (1284-1327)
- Edward, 1307’den 1327’ye kadar İngiltere’nin Kralıydı. Edward’ın saltanatı çalkantılıydı ve 1314’te İskoçya’daki Bruce the Robert’e karşı başarısız bir kampanya nedeniyle yaygın bir şekilde eleştirildi. 1321-22’de Galler’de ve sonrasında birçok şövalye ve baronu öldürdü ya da sürgün etti.
Edward’ın karısı Isabella, kardeşi Kral VI Charles ile müzakere etmek için Fransa’ya gönderildiğinde, sürgün edilmiş bir baron olan Roger Mortimer’in metresi oldu ve çift İngiltere’yi istila etmek için küçük bir ordu topladı. Edward 1326’da tahttan indirildi ve Berkeley Kalesi’nde hapsedildi ve tahtını oğlu III. Edward’a bıraktı. 1327’nin Eylül ayında, yeni krala babasının öldüğü söylendi.
Söylentiler hızla II. Edward’ın yeni rejimden gelen emirlerle öldürüldüğünü ve bu döneme ait ölümlerinin çok ürkütücü olduğunu gözler önüne serdi. Eski kralın çivilenmiş olduğu ve anüsüne bir boynuz sokulduğu söylendi. Daha sonra boynuzun içine kırmızı-sıcak bir demir sokuldu, iç organlarını yaktı ve dışında hiçbir iz bırakmadı.
Birçok tarihçi bu ortaçağ dedikodusunun geçerliliğine itiraz ediyor ve tahttan indirilmiş krala karşı bir propaganda olduğuna inanıyor (özellikle homoseksüel olduğunu söylendiği için), ancak II. Edward’ın sözde ölümü şiddetle tartışılırsa da pek çok kişi tarafından gerçekliğine inanılıyor.
2. Balthasar Gérard (1557-1584)
Balthasar Gérard, 1568’de İspanya kralı II.Philip’e karşı Onyedi Vilayet isyanını yöneten Hollandalı asilzade I. William’ın (Orange of William) suikastçısıydı. 1581’de Gérard, William’ın II.Philip’in başı için koyduğu 25.000 kron ödülü öğrendi ve İspanyol kralının hararetli bir destekçisi olarak suikast umuduyla Hollanda’ya gitti.
Parma Prensi ile yakınlaşan Gérard, 1584’te William’a yaklaşmayı başardı. Aynı yılın Temmuz ayında William ile Delft’de bir toplantı düzenledi ve onu iki defa vurarak öldürdü. Gérard kaçmadan yakalandı ve hapsedildi. Görünüşe göre, ön duruşma için şehir sulh mahkemesine çıkarıldığından William’ı övdü ama bu cezasını hafifletmeye yetmedi. Gérard defalarca kırbaçlandı, ayaklarına ağırlıklar bağlıydı ve köpek derisinden yapılmış ve ısı ile büzülen ve ayaklarını ezen botlar giymek zorunda kaldı.
Daha sonra koltukaltları ve vücuduna sıcak pastırma yağı döküldü ve tırnakları söküldü. İnfazı da aynı şekilde acımasızdı. William’ı öldüren tabancayı tuttuğu sağ eli kırmızı-sıcak bir demirle yakıldı ve vücudundan koparmak için kerpeten kullanıldı. Daha sonra dörde parçalandı. Nihayet kafası kesilmeden önce kalbi, hala hayatta iken yüzüne atıldı.
1. François Ravaillac (1578-1610)
François Ravaillac, gerçekten aşırı bir infazdan muzdarip başka bir suikastçiydi. Bununla birlikte, hedefi Fransa kralı IV Henry olduğu için olabildiğince ağır bir şekilde cezalandırılması sürpriz olmamalıdır.
Ravaillac, 1609’da Fransız hükümdarı tarafından, Protestan Huguenot’ları Katolikliğe geçirmeye ikna etmeye çalışmakla görevlendirildiği için Paris’te çeşitli vesilelerle Henry ile yüz yüze görüşmeye çalıştı. Ancak, Katolik fanatik IV. Henry’nin Jülich Veraset’e müdahalesinin Kutsal Roma İmparatorluğu ile savaşa yol açacağına inanıyordu. Bu yüzden onu kendisi öldürmeye çalıştı. Kralın arabası Paris sokaklarında ilerlerken kralı bıçakladı.
Ravaillac, kraliyet muhafızları tarafından ele geçirilmeden ve hapsedilmeden önce bir çetenin linç girişiminden kurtarıldı. Ravaillac, yardımcılarının kimliklerini ortaya çıkarması için işkence gördü. Yetkililer suikastçının her iki bacağını da tamamen kırdıktan sonra dahi tek başına hareket edebildiğini gördüler.
İnfazından önce, Ravaillac’ın sağ kolu kükürt ile yakılmaya başlandı. Bu arada ayaklarından, göğsünden, uyluklarından ve kollarından halatlarla çekilmeye başlandı. Erimiş metaller ve kaynar yağ daha sonra vücudunun her tarafındaki yaralara döküldü. Sonunda dört ata bağlandı ve vücudu parçalandı. Parçalanmış kalıntılarının etrafında öfkeli bir mafya çetesinin üyeleri toplandı ve parçaları daha küçük parçalara ayırdılar.
